To miejsce mogą pokochać Ci, którzy lubią przestrzeń, bliski kontakt z przyrodą, ciszę zakłóconą klangorem żurawia, szybującego nad łąką. Nasza ziemia (7,5 ha) z dwoma ukrytymi między pagórkami stawami, okolona ścianą lasu, zaprasza do doświadczania tętniącej życiem natury. Jeden ze stawów posiada plażę i pomost. Nasz dom posadowiony jest na niewielkim wzniesieniu, tuż obok lasu. Roztacza się stąd ładny widok, urozmaicony licznymi, falującymi pagórkami, piętrzącymi się aż po horyzont. Teren opasujący dom jest na tyle duży, abyśmy czuli się tutaj swobodnie, nieskrępowani bliskim sąsiedztwem innych domostw. Na piętrze naszego domu przygotowaliśmy kilka pokoi z łazienkami dla gości. Dwa z nich posiadają aneksy kuchenne i są połączone z drugim pokojem przesuwanymi drzwiami zamykanymi na klucz, stanowiąc jedną całość przeznaczoną dla rodzin z dziećmi. Obok jest też salon, w którym można się zaszyć, aby poczytać książkę, pograć w gry planszowe, czy obejrzeć program w telewizji, a także duży balkon. Na parterze znajduje się samodzielna kuchnia dla gości, połączona z małym salonikiem i jadalnią na dużej przeszklonej werandzie. Obok jest pomieszczenie z natryskiem, toaletą i pralką.

Przygnał nas w te strony sentyment do Mazur. Ja zostawiłam moje ukochane góry, a mąż Wyspy Brytyjskie, aby osiąść właśnie tutaj. Nasz dom jest materialnym dowodem tego zauroczenia. Mazurskie krajobrazy, z niezliczoną ilością pagórków, opadających stromymi skarpami do nieruchomej tafli jezior, zachwycić mogą każdego, kto przemierza mazurskie szlaki. Czuje się tu coś niezwykłego, trudną do uchwycenia magię. Potężne, majestatyczne sosny, które osiadły na stromych brzegach, podziwiając swoje odbicie w lustrze wody i malownicze, zwiewne brzozy dopełniają piękna i harmonii całości. Tym czarem wypada się dzielić z innymi... Mazury, to nie tylko przyroda, zachwycająca swoim dziewiczym pięknem, nie naruszonym nadmierną ingerencją człowieka, o fantastycznych walorach turystycznych, ale również skrywająca wciąż wiele tajemnic historia. Zelki, położone są w obrębie terytorium, które już od wczesnego średniowiecza było zamieszkałe przez plemiona Jaćwingów, unicestwione końcem XIII w. przez napierających na nich Krzyżaków. W Starych Juchach, miejscowości leżącej w pobliżu Zelek, odbywa się corocznie festyn upamiętniający ostatnią przegraną przez Jaćwingów bitwę. Historia jest tutaj wciąż żywa.

Polne, wiejskie drogi w naszym najbliższym sąsiedztwie, zapraszają do wycieczek pieszo, czy rowerem i podziwiania roztaczających się wokół malowniczych pejzaży. Jedną z nich dotrzemy spacerkiem do najbliższego jeziora Dobrzyń, co zajmie nam ok. 15min. Ryzykując nieco dłuższą wędrówkę, zobaczymy jezioro z przeciwległego brzegu i wynagrodzeni zostaniemy szczodrze pięknem otaczającej natury. Wspinając się na sąsiadujący z jeziorem pagórek, możemy zobaczyć je w szerszej perspektywie. Przy okazji zetkniemy się oko w oko z historią tych ziem, gdyż znajdują się tu bardzo stare groby tych, którzy zamieszkiwali te tereny przed nami i pozostawili tutaj dowody swej bytności. Takich opuszczonych, pięknych, starych cmentarzy i kaplic jest w okolicy kilka. Wciąż widać na nich ślady ludzkiej, troskliwej ręki, starającej się zachować te miejsce od zapomnienia. Również Jaćwingowie pozostawili tu swoje ślady, choć nieliczne. W Starych Juchach znajduje się głaz narzutowy, służący temu plemieniu jako Ołtarz ofiarny, a w najbliższej okolicy kilka wzniesień, na których znajdowały się ich zamki obronne. Na wysokim wzniesieniu, obok Starych Juch stoi Wieża Widokowa, z której można podziwiać całą okolicę.